Blog 4: Mijn maagverkleiningstraject De operatie
” Dus ik ging niet alleen herstellen van de operatie, maar ook van corona… hoe dat verliep vertel ik in mijn blog “De eerste drie maanden”.
De eerste drie maanden na de operatie zijn voorbij gevlogen. Dit had ook te maken met het moment van de operatie, november en december zijn drukke maanden voor iedereen. Echter hebben wij ook nog meerdere verjaardagen waaronder die van mijn oudste Job en mijn man! Laat ik mijzelf dan ook niet vergeten met 16 december.. haha maar wat ik bedoel te zeggen, een maand na de operatie had ik al een verjaardag georganiseerd! Ging dat allemaal al zo voorspoedig?
De eerste weken van mijn maagverkleiningstraject
In mijn vorige blog kon je lezen dat ik tijdens de operatie corona bleek te hebben. Dit zorgde voor erge benauwdheid maar verder leek ik weinig klachten te hebben. Tot en met zaterdags bleef ik op zolder. Ik vond dat niet heel erg, want heb de eerste dagen veel geslapen en had ik veel pijn links in mijn buik. Aan de linkerkant halen ze een groot stuk maag eruit, dit gaat dan door verschillende lagen waardoor dit geïrriteerd kan worden. Ik kon alleen maar op mijn rug liggen. Dit vond ik lastig, want ben een zij en buik slaper! Omhoog komen en lopen was echt een uitdaging. Ondanks de pijn, had ik nog zeker geen spijt!
Mijn man zorgde heel goed voor mij, mega roomservice gehad haha. Mijn dagen waren vooral gevuld met slapen, drinken en eten. In de ochtend begon ik met een maagbeschermer en na een half uurtje pakte ik dan 3-4 theelepeltjes kwark / proteïne pudding. Omdat je eten en drinken gescheiden houdt, kon ik dan pas na half uur weer wat slokjes nemen. Helaas valt water niet goed en zwaar, waardoor ik over moet op aanmaak limonade en zero sugar ice tea. Prima voor een paar keer, maar was altijd een water persoon. Alles gaat met hele kleine beetjes en dat verspreid over de dag.
Als lunch probeer ik dan wat van de soep te eten, maar warm eten gaat er nog niet zo lekker in. Ik focus mij vooral op de eiwitten en alles vloeibaar en gepureerd. Het gaat toch veel beter als dat ik van te voren had verwacht. Op zaterdags ging ik naar beneden, trap lopen is wel echt een hele uitdaging! honen weet je wat ik echt een uitdaging vond qua energie? douchen! jeetje wat is dat eigenlijk zwaar zeg! Wel heerlijk om weer beetje met de kids te zijn, maar het lukt mij nog helemaal niet om iets te ondernemen. De twee weken vloeibaar / gepureerd eten gaan mij opzich prima af. Energie blijft nog erg laag en voel mij wel erg lullig naar mijn man toe dat hij alles moet doen. Ook mijn ouders hebben nog meer op de jongens gepast, echt onwijs fijn dat dit kon!
Ik heb trouwens 5 kleine sneetjes op mijn buik. Deze zijn erg mooi en netjes gehecht. Wel zijn ze nog wat zeurderig en met name de snede waar de maag uit gehaald is. Deze snede is ook erg blauw trouwens! Op de foto zie je de sneetjes op dag 3 of 4 na de operatie.
Op maandagen is mijn weegdag en de eerste maandag na de operatie was echt te bizar voor woorden. De eerste week viel ik maar liefst 6,3 kg af! De week erna zat ik op -0,8 kg en de week daarna op -0,3. Moet daarbij zeggen dat ik nog wel elke dag op de weegschaal gestaan heb en ik zelfs aangekomen was na die 1e week. Dit was o.a. vocht, maar het voelt wel heel eng als je dan aankomt (ruim een kilo). Was dit het al? Waarom kom je aan? Eet je iets verkeerd? Als dit nu al plaats vindt in de eerste drie maanden, is de operatie dan wel gelukt? Je wordt gelijk weer onzeker en de lijngericht denker komt gelijk weer naar voren.
Lijngericht denken?
Zoals je hierboven kon lezen, had ik in na de 1e week afvallen een moeilijke week. Ondanks dat je het wel weet, is het ontzettend moeilijk. Het duiveltje op je schouders gaat toch gelijk weer aan het werk. Dat ik na een week 6.3kg was afgevallen en toen opeens aan kwam, vond ik erg moeilijk. Heb hier zelfs om moeten huilen. Deed ik nu al iets fout, eet ik teveel, eet ik te weinig, eet ik verkeerd? Mijn hoofd weet wel dat als je 6,3 kg bent afgevallen, je niet meer zult afvallen maar even gaat stabiliseren … maar aankomen? Nee dat had ik niet verwacht. Mijn fout hierin, dagelijks wegen! Want als ik niet dagelijks had gewogen, had ik dit niet eens geweten. Want op de maandag was ik wel weer -0.3 kg! Maar dat stukje controle van dagelijks wegen, kon ik echt nog niet loslaten. Is dat herkenbaar voor jou?
Maar wat is voor mij een lijngerichte denker? Bij mij komt dat met name naar vore in het strenge dieet cultuur. Wat is goed en wat is fout. Teveel of te weinig eten. Denken “als ik nu maaltijd oversla, dan val ik vast wel af’. Honger signalen niet herkennen of negeren. Compensatie gedrag ook een hele grote voor mij. Maar dan juist vaak andersom. En de allergrootste was oor mij denk ik wel het onjuiste denken. Als ik nu toch al gezondigd heb, kan ik wel de rest van de dag of zelfs de rest van het weekend of week zondigen, want dat maakt dan toch niet meer uit. “Ik begin maandag wel weer”.
Dus toen ik gelijk in de 2e en 3e week niet afviel en zelfs wat aankwam, maakte mijn hoofd gelijk overuren. Ik heb toen de diëtist van het Nederlandse Obesitas kliniek gelijk een mailtje gestuurd met een overzicht van wat ik at en of het erbij hoorde. Daarnaast heb ik mijn hart gelucht in mijn whatsappgroepje met de NOK-dames. Dit was ontzettend fijn want het grootste deel was in dezelfde week geopereerd en konden zich herkennen in wat ik zei. We konden zo samen praten over de lijngerichte denken en wat de valkuilen zijn. Het was erg fijn, want hierdoor kreeg ik gelijk weer goede moed en keek ik weer positief op het proces. “Vertrouwen in het proces” is iets wat je van te voren niet kan aanleren en dit moet je doormaken.
De eerste drie maanden van mijn maagverkleiningstraject
De eerste drie maanden zijn voorbij gevlogen, maar er is wel ontzettend veel gebeurd. Ik zal niets alles kunnen schrijven natuurlijk, maar neem jullie even mee met wat mijlpalen en dieptepunten. Laat ik beginnen met mn dieptepunten.
Dieptepunten
1) Ik heb erg lang last gehad van mijn linker zijde. Pas vanaf 4 weken werd dit minder en niet meer continu. Qua pijn voelde het als zenuwpijn en spierpijn tegelijk. Ik kon bijvoorbeeld ook niet echt goed rechtop lopen, voelde dan heel strak. Als ik aan het lopen was, hield ik ook mijn buik vast. Het leek wel echt een Sleeve ‘complicatie’ te zijn, want ook iemand anders in mijn groepje met een Sleeve had deze klachten. Zij had het zelfs nog wat erger! De eerste drie maanden heb ik met overbelasting of met de verkeerde beweging nog wel een beetje pijn. Ik merk nu gelijk wanneer ik teveel gedaan heb, want dan steekt het ook nog wel. Aangezien de kans groot is dat het zenuwpijn is, zal het nog een tijd nodig hebben om te herstellen.
2) Mijn eerste vastloper was wel even schrikken. Een vastloper is een naam die ze gegeven hebben aan deze ‘passage klachten’. Ik had net iets te snel achter elkaar gegeten en toen kreeg ik een beklemmend gevoel op mijn borst en je krijgt het idee dat het eten blijft zitten in je slokdarm. Dit deed een beetje steken maar ik kreeg het ook gelijk heel warm en had zeker 20 tot 30 minuten last van veel dikke slijm in mijn keel en mond. Ik heb in de eerste drie maanden pas 1 keer een echte vastloper gehad en twee keer zat ik ertegen aan. Het probleem is te snel eten of niet goed genoeg gekauwd hebben. Gelukkig weet ik de aanleiding en kan ik er ook zelf op letten! Een dumping heb ik gelukkig niet gehad, kans bij een Sleeve is dan ook wel veel kleiner gelukkig!
3) Mijn conditie, vermoeidheid en concentratie zijn de eerste drie maanden echt een probleem geweest. Ik had gedacht dat ik met 4 a 5 weken wel weer aan het werk kon gaan. Uiteindelijk ben ik met 6 weken een keer naar kantoor gegaan voor een “bakje koffie”. De week erop ben ik weer even geweest maar nog niet gewerkt. Pas in week 8 begon ik met 2 a 4 uurtjes. Ik probeerde iedere week 2 uurtjes erbij te doen. Maar voelde mij wel echt schuldig naar mijn werk toe.
Ik was nog niet zo lang uit de ziektewet voordat de operatie kwam en nu was ik veel langer weg als dat ik had verwacht. Het positieve was wel dat mijn werk echt oprecht fijn heeft gereageerd! Pas na de eerste drie maanden heb ik mijn eerste volle werkweek van 24 uur weer gemaakt! Het lukt mij nog niet om mijn werk/hobby uit te voeren en daarom is mijn website ook wat stiller. Ik hoop dat ik snel weer nog meer energie heb om dit er ook weer bij te pakken!
4) Mijn hoofd blijft achter. Laat ik beginnen met dat ik nooit echt een passend beeld heb gehad. Mijn hoofd dacht altijd dat ik slanker was dan dat ik in de spiegel zag. Daarom dacht ik dat het voor mij niet zo moeilijk zou zijn en dat mijn spiegelbeeld snel zou passen bij mijn hoofd. Maar nu ik juist dunner aan het worden ben, blijft mijn hoofd juist achter! Mijn hoofd voelt nog alsof ik dikker ben.
Echter ben ik nu na de eerste drie maanden al lichter als in jaren! (ruim 15 jaar). Maar door veranderingen van mijn lichaam, door zwangerschappen, is mijn lichaam anders. Met name mijn onderbuik bijvoorbeeld. Hierdoor voel en denk ik dat ik nog dikker ben. Maar als ik mijzelf op foto’s zie, dan zie ik dat niet! Het voordeel is dat het traject bij het NOK ook begeleiding van een psycholoog heeft, waardoor je van te voren wel voorbereid was op deze gedachten. Nu het daadwerkelijk gebeurd, is dit wel een onderwerp wat ik kan bespreken tijdens de terugkom bijeenkomsten komend jaar.
Mijlpalen
1) Een voor de hand liggende mijlpaal is toch wel mijn gewicht! Kijk, de operatie is natuurlijk geen wondermiddel. Maar iedereen die in het begin minder eet, minder kcal binnen krijgt en meer eiwitten eet, zal afvallen. Met name door de kleinere porties de eerste drie maanden, zal je zeker afvallen. Echter is het ook geen hoge wiskunde, dat je wel je leefstijl moet aanpassen! Als je gewoon alles blijft eten wat je voorheen deed, junk food blijft eten en veel blijft snoepen, zal je minder hard afvallen. Door dat ik al jaren ervaring heb gehad met koolhydraten beperken en eiwitrijk eten, moet ik bekennen dat het eten mij echt alles meevalt.
De porties waren alleen de eerste 4 weken erg klein maar dit kon ik wel snel opbouwen naar grotere porties. Op een gegeven moment at ik voor mijn gevoel meer als dat ik op veel ‘ dieet momenten’ deed! Het voelt echt oprecht goed. Maar nogmaals, de operatie is een hulpmiddel en niet dé methode om blijvend af te vallen! Je zult hoe dan ook je leefstijl moeten aanpassen!
2) Een ander mijlpaal is dan toch ook wel mijn omvang. Op de momenten dat de weegschaal niet meer echt naar beneden ging, merkte je het wel in de centimeters! Ik heb mijn maten niet opgemeten, achteraf misschien wel leuk geweest… heb alleen de buikomvang bij het NOK opgemeten gekregen. Maar aan mijn kleding kon ik het goed merken. Mijn taille kwam onwijs snel goed zichtbaar terug, maar ook merkte ik het in mijn bovenbenen. Dat is echt een nieuw gevoel en dat is wel heel bijzonder! Op de foto’s hieronder zie je dan ook foto’s van mij van de eerste drie maanden. Ik heb een blouse gepakt, die niet dicht paste voor de operatie. De eerste foto’s zijn na de operatie en hij kon al iets dicht. Zo snel ging het dus! Nu na de eerste drie maanden, kan de blouse gewoon echt goed dicht en vind ik alleen nog mijn onderbuik storend. Maar dat is voor komende periode een mooi doel, met sporten dat eraf krijgen!
3) Mijn fibromyalgie klachten en zenuwpijn zijn ook verminderd! Doordat mijn lichaam minder gewicht hoeft mee te tillen, belast ik mijn lichaam ook overduidelijk minder. Hierdoor heb ik al echt minder klachten en dat is onwijs fijn. Weet je wat ook erg fijn is… dat je toch merkt hoeveel het gewicht in de weg gezeten heeft. Voor de operatie was alles zwaar, aankleden, douchen, uit bed komen. Ik deed het wel, maar het was wel echt met wat moeite. Nu achteraf, na de eerste drie maanden, merk je pas hoe zwaar het eigenlijk was. Uit bed komen is nu alsof ik een veertje ben haha zo bijzonder!
4) En een andere mijlpaal is toch wel genieten! Het klinkt gek, want ik had gedacht dat ik veel dingen moest laten en niet mee kon doen. Maar ik heb na een maand al een verjaardag gehad, heb toen ook gewoon genoten. Heb een mini stukje taart gepakt en in de avond aten we tapas. Perfect om af en toe een klein beetje te pakken. Dan had je nog Sinterklaas, voorheen was ik echt van de chocolade letters, chocolade muntjes en kruidnoten. Ik heb wel een keer iets gepakt, maar geen chocolade want dat valt zwaar. Dat vind ik dan zonde en neem liever iets eiwitrijks wat voedzaam en lekker is.
Toen kwamen de kerstdagen.
Heerlijk genoten en gewoon normaal mee gedaan, alleen alles een klein beetje minder. Ik dacht dat ik dit moeilijker zou vinden, maar heb het geen moment moeilijk gevonden. Het gaat ook vooral om de gezelligheid toch!? Met oud & Nieuw heb ik een hapje oliebol geprobeerd, maar dit is normaal al heel vettig van de frituur en daar konden mijn darmen nooit al goed tegen, maar lekker is het wel! Na een hapje voelde ik wel dat het zwaar viel, maar had toch nog even een lekker hapje oliebol kunnen pakken! Ook een stukje appelflap, dit viel wel wat lichter. Zelf had ik een oliebollen cake gemaakt en dat was ook wel een aanrader voor de juiste smaak en structuur van een oliebol, maar dan zonder de frituurvet! Kortom, de eerste drie maanden heb ik echt heel erg genoten en mee gedaan!
De cijfers van de eerste drie maanden
Ik heb bij het NOK een wat uitgebreidere weegschaal meting gehad. Misschien vinden jullie het leuk om dat ook mee te lezen. De eerste meting was op 23 augustus 2022. Ik was toen vanaf mijn zwaarst gezien -2.7 kg. Uiteindelijk was ik -7kg met de operatie. De laatste meting is van mijn 3 maanden controle.
Gewicht: -28 kg
Vetpercentage: -11,7%
Vetmassa: -24,2
Vetvrije massa: -1,1kg
Spiermassa: -1kg
BMI: -8,2
Buikomtrek: -10cm
Conclusie van de eerste drie maanden
Ik ben blij. Dat is denk ik een mooie conclusie. Aan de ene kant ben ik er nog niet, want mijn energieniveau, concentratie en geheugen is nog echt ruk. Echter kan dit ook door de corona te maken hebben, heb ik flinke griep gehad en heb ik een operatie gehad. Kortom, verschillende redenen om daar nog last van te hebben. Ik heb goede hoop dat dit komende periode vooruitgang zal bieden. Verder ben ik dus blij. Ik voel mij goed, ik krijg meer vertrouwen in mijn traject en zie ik grote veranderingen! Niet alleen zichtbare veranderingen, maar ook hoe ik mij voel mentaal gezien. Mijn lichamelijke klachten nemen af en doordat mijn kleding mooier valt, krijg je ook meer zelfvertrouwen. Het is ook erg leuk dat de mensen het nu na de eerste drie maanden ook echt goed gaan zien. Je krijgt meer complimentjes en dat doet ook erg goed natuurlijk!
Ik ga de operatie nog steeds niet aanprijzen, het is echt een persoonlijke keuze geweest en ik kan niet voor een ander zeggen dat dit dé oplossing is! Ik vind het belangrijk dat iedereen weet dat er ook risico’s aan verbonden zijn en dat het niet dé magische oplossing is voor je overgewicht. Het vergt veel verandering van jezelf gericht op leefstijl verandering en het aanpassen van je voeding. Je bent alsnog heel de dag bezig met je voeding, alleen nu op een positievere manier. Dat het bij mij nu nog zo goed gaat, wilt niet zeggen dat dit voor iedereen geldt. Twijfel je over de operatie? Lees je dan goed in op verschillen websites, weet wat de complicaties kunnen zijn en lees de verhalen van anderen over de gevolgen na een maagverkleining. Hierdoor kun je voor jezelf pas écht een goede afweging maken.
Voorlopig was dit mijn laatste blog. De volgende blog zal met 6 maanden zijn, of als ik tussendoor wat mee maak en dit graag met jullie wil delen. Mochten er nog specifieke vragen zijn over het traject of je wilt ergens nog graag meer over lezen. Laat het mij gerust weten, dat vind ik alleen maar erg leuk! Je kunt hieronder een reactie achterlaten, of via contact mij een mailtje sturen!
Onwijs bedankt allemaal voor de mooie en lieve reacties.
